සිත් යහන්මත නිදිවැද , හොර හොරෙන් මිමිණූ සිතුවිලි ගොණුකොට කප්පරක් සෙනෙහසින් වදන් වැල් අමුණා සහෘද නුඹට.
කොයිතරම් ඇවිත් පාරවා රිදවා ගියදඑකම එක රැල්ලක් ඇවිත්මකාවි ඒ මතකමිහිරියැයි හිතාගෙන...
@ Dinesh : කෙතරම් අමිහිරි මතකයක් වුණත් අපි කාලයත් එක්ක ඒ අමිහිරි මතකයත් සිහිකරලා ලබන්නේ සියුම් වින්දනයක් කියලයි මට නම් හිතෙන්නේ . සමහර විටක අපිට එහෙව් වගක්වත් නොදැනෙනවා වෙන්න ඇති . ස්තූතියි දිනේශ් . අපූරුයි පැබැඳුම . . . :)
අප තමන පියසටහන්මැකී නොගියොත් එසේඉඩ නොමැත අන් අයට තියන්නට පා ලකුණු
@ සරත් ලංකාප්‍රිය :පෙනෙන්නට නැතඇදී ආ රළ මැකූ පිය සටහන් වැල්ලේ නොමැකෙනා ලෙස මැකූ සටහන්සිතේ තවමත්පතුලේනේද . . .?
ඔබේ අදහස් දිරියක් මට .
කොයිතරම් ඇවිත්
ReplyDeleteපාරවා රිදවා ගියද
එකම එක රැල්ලක් ඇවිත්
මකාවි ඒ මතක
මිහිරියැයි හිතාගෙන...
@ Dinesh : කෙතරම් අමිහිරි මතකයක් වුණත් අපි කාලයත් එක්ක ඒ අමිහිරි මතකයත් සිහිකරලා ලබන්නේ සියුම් වින්දනයක් කියලයි මට නම් හිතෙන්නේ . සමහර විටක අපිට එහෙව් වගක්වත් නොදැනෙනවා වෙන්න ඇති . ස්තූතියි දිනේශ් . අපූරුයි පැබැඳුම . . . :)
ReplyDeleteඅප තමන පියසටහන්
ReplyDeleteමැකී නොගියොත් එසේ
ඉඩ නොමැත අන් අයට
තියන්නට පා ලකුණු
@ සරත් ලංකාප්‍රිය :
ReplyDeleteපෙනෙන්නට නැත
ඇදී ආ රළ
මැකූ පිය සටහන්
වැල්ලේ
නොමැකෙනා ලෙස
මැකූ සටහන්
සිතේ තවමත්
පතුලේ
නේද . . .?